ตัวอย่างเช่น หากหลังเกษียณคาดว่าจะมีค่าใช้จ่ายต่อเดือนประมาณ 30,000 บาท ก็ควรจะต้องมีเงินเกษียณประมาณ 30,000 x 12 x 25 = 9,000,000 บาท

โดยต้องรู้จักนำเงินเก็บที่มีอยู่ ไปบริหารจัดการให้ได้ผลตอบแทนที่งอกเงย เพื่อไม่ให้แพ้เงินเฟ้อ เช่น วางแผนการลงทุนผ่านกองทุนรวมที่ความเสี่ยงปานกลาง หรือแบ่งเงินบางส่วนมาอยู่ในประกันชีวิตแบบเน้นออมเงิน เพื่อให้มีเงินเกษียณส่วนที่ปลอดภัยไว้ใช้ในวันข้างหน้าบ้าง

สำหรับผู้ที่เกษียณแล้ว แต่มีเงินเก็บไม่เพียงพอตามที่คำนวณ ก็เป็นอีกโจทย์ที่เราต้องขบคิดต่อว่าจะปรับชีวิตอย่างไร เช่น ลดรายจ่ายบางอย่างลงไปได้หรือไม่ หรือสามารถหารายได้เพิ่มเติมจากความรู้และประสบการณ์ที่มีอยู่จากแหล่งอื่นๆ 

2. เจ็บป่วยแล้วไม่เดือดร้อนเรื่องค่ารักษา

สังขารย่อมร่วงโรยไปตามวัย แต่ใจเราไม่จำเป็นต้องร่วงโรยตาม ถ้าเราเตรียมพร้อมวางแผนประกันสุขภาพที่ให้ความคุ้มครองในระยะยาว อุ่นใจ ไม่เป็นภาระของลูกหลาน นอกจากนี้เราควรต้องสำรวจสิทธิรักษาพยาบาลต่างๆที่มีอยู่ เช่น จากประกันสังคม สิทธิประกันสุขภาพทั่วหน้า (บัตรทอง) หรือสิทธิรักษาพยาบาลของราชการ เพื่อใช้รองรับค่ารักษากรณีต่างๆ ที่เงินสำรองฉุกเฉินอาจไม่เพียงพอ

3. เห็นลูกหลานรักใคร่กลมเกลียวกัน

หากเราอยากเห็นลูกหลานรักใคร่กลมเกลียวกัน ก็ควรต้องวางแผนจัดการจัดการทรัพย์สิน ให้เป็นไปตามเจตนารมณ์ของเรา ด้วยการทำพินัยกรรมให้เรียบร้อย หรือเราสามารถใช้ประกันชีวิตเป็นเครื่องมือเพื่อส่งต่อความมั่งคั่งอย่างชาญฉลาดได้อีกด้วย 

การวางแผนเพื่อส่งต่อความมั่งคั่งด้วยประกันชีวิตจึงมีข้อดีมากมาย อาทิเช่น

• ให้ผลประโยชน์แก่คนข้างหลังด้วยจำนวนเงินเอาประกันภัยที่แน่นอน ซึ่งต่างจากการลงทุนในรูปแบบอื่น

• มั่นใจได้ว่าคนที่เรารักจะได้รับผลประโยชน์ตามความต้องการของเราในวันที่เราจากไป

• รับเงินเอาประกันอย่างรวดเร็ว โดนไม่ต้องผ่านกระบวนการทางศาล

• ลดความขัดแย้งระหว่างสมาชิกในครอบครัว

• หมดความกังวลเรื่องภาษีมรดก เนื่องจากเงินจากประกันชีวิตที่ส่งมอบให้ทายาท ถือเป็นหนึ่ง ในเงินได้ที่ได้รับการยกเว้นภาษี