สัญญาหลัก

สัญญาหลัก คือ กรมธรรม์ประกันภัยหลักที่ผู้เอาประกันภัยจะได้รับความคุ้มครองเป็นจำนวนเงินที่แน่นอนตามที่ระบุไว้ในกรมธรรม์เมื่อเข้าเงื่อนไขความคุ้มครองตามกรมธรรม์ เช่น กรณีที่ผู้เอาประกันภัยเสียชีวิต หรือรับเงินคืนเมื่อครบกำหนดสัญญาประกันภัย เป็นต้น

ตัวอย่างของสัญญาประกันภัยหลัก เช่น ประกันชีวิต ประกันชีวิตควบการลงทุน (ยูนิต ลิงค์) ประกันชีวิตเพื่อการออมทรัพย์ ประกันชีวิตแบบบำนาญ ประกันอุบัติเหตุส่วนบุคคล เป็นต้น 

สัญญาเพิ่มเติม

สัญญาเพิ่มเติม คือ สัญญาประกันภัยแนบท้ายกรมธรรม์ประกันภัยหลัก เพื่อเป็นการขยายความคุ้มครองเพิ่มเติมที่นอกเหนือจากสัญญาหลัก โดยมีการต่ออายุสัญญาแบบปีต่อปี เช่น ความคุ้มครองด้านสุขภาพ ความคุ้มครองโรคร้ายแรง ความคุ้มครองด้านการชดเชยรายได้ เป็นต้น 

บันทึกสลักหลัง

บันทึกสลักหลัง คือ การขยายความคุ้มครองที่จะต้องแนบท้ายสัญญาเพิ่มเติมอีกทีหนึ่ง โดยมีการต่ออายุสัญญาแบบปีต่อปี  ดังนั้น หากต้องการซื้อความคุ้มครองจากบันทึกสลักหลัง ผู้เอาประกันภัยต้องมีกรมธรรม์ประกันภัยหลัก และสัญญาเพิ่มเติมที่สามารถแนบบันทึกสลักหลังนั้น ๆ ได้เสียก่อน

นอกจากนี้ บันทึกสลักหลัง ยังหมายรวมถึงบันทึกสลักหลังอื่นที่บริษัทออกให้เพื่อขยายความคุ้มครอง หรือปรับแก้ข้อความตามกรมธรรม์ หรือสัญญาเพิ่มเติม ซึ่งผู้เอาประกันภัยไม่ต้องซื้อเพิ่มเช่น บันทึกสลักหลังขยายอาณาเขตความคุ้มครองการประกันภัย บันทึกสลักหลังข้อกำหนดการสะสมเงินจ่ายคืนรายงวด บันทึกสลักหลังว่าด้วยการให้ประโยชน์เป็นพิเศษ เป็นต้น

ซื้อสัญญาเพิ่มเติมโดยไม่ต้องซื้อประกันชีวิตได้หรือไม่?

การที่จะสามารถซื้อสัญญาเพิ่มเติม เช่น สัญญาเพิ่มเติมสุขภาพ สัญญาเพิ่มเติมโรคร้ายแรง หรือสัญญาเพิ่มเติมชดเชยรายได้ ได้นั้น ผู้เอาประกันภัยต้องซื้อประกันชีวิตเป็นสัญญาหลักก่อน เช่น ประกันชีวิตแบบคุ้มครองตลอดชีพหรือชั่วระยะเวลา ประกันชีวิตแบบออมทรัพย์ ประกันชีวิตแบบยูนิต ลิงค์ หรือประกันชีวิตแบบบำนาญ เพื่อเป็นหลักประกันในการคุ้มครองชีวิตก่อน จึงจะสามารถซื้อสัญญาเพิ่มเติมแนบไปกับประกันชีวิตหลักได้

จริงหรือไม่ที่เบี้ยประกันภัยจะขึ้นปรับตามอายุ?

สำหรับเบี้ยประกันภัยสุขภาพและเบี้ยประกันภัยโรคร้ายแรงจะมีการปรับตามช่วงอายุ ทุก ๆ 1 ปี หรือ 5 ปี ขึ้นอยู่กับแบบประกันที่เลือก นอกจากนี้ อาจมีการปรับเบี้ยประกันภัยจากปัจจัยอื่น ๆ เช่น อาชีพค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลที่สูงขึ้น หรือจากประสบการณ์การจ่ายค่าสินไหมทดแทน เป็นต้น ด้วยเหตุนี้จึงควรเริ่มทำประกันในช่วงที่สุขภาพแข็งแรง เพื่อให้บริษัทรับทำประกัน และครอบคลุมโรครวมถึงการเจ็บป่วยที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต

แต่สำหรับเบี้ยประกันชีวิตนั้นจะพิจารณาจากอายุของผู้ขอเอาประกันภัยตอนเริ่มทำประกัน รวมถึงปัจจัยอื่น ๆ เช่น อาชีพ สภาพที่เป็นมาก่อนการเอาประกันภัย (Pre-existing Condition) เป็นต้น โดยในขั้นตอนการพิจารณารับประกันภัย จะมีการนำปัจจัยเหล่านี้มาประกอบการพิจารณา จนออกมาเป็นเบี้ยประกันภัยที่ผู้เอาประกันภัยต้องจ่ายตามงวดการชำระไปจนสิ้นสุดระยะเวลาการชำระเบี้ยประกันภัย ด้วยเหตุนี้การทำประกันชีวิตตั้งแต่อายุยังไม่มาก มักจะช่วยให้คุณเซฟเบี้ยประกันภัยไปได้มากเลยทีเดียว